Dziś przygotowałam dla Was coś wyjątkowego, mianowicie...Ale po kolei ;)Znacie moją fascynację drewnem - lubię się nim otaczać i tworzyć projekty DIY z jego wykorzystaniem. A że majsterkować też uwielbiam - co rusz powstaje coś nowego ;)Mikołaj chyba też to wie - w tym roku przyniósł mi nowe narzędzia, które aż się proszą o kreatywne wykorzystanie - lutownicę i szlifierkę taśmową Ryobi. Akumulatorowe narzędzia z serii ONE+ na dobre zadomowiły się w naszej domowej pracowni - lekkie, poręczne, pozwalające na długą pracę nawet pomimo braku dostępu do prądu - sprawiają, że każdy majsterkowicz oddaje się swojej pasji z prawdziwą tym roku razem z Marcinem chcielibyśmy pokazywać Wam więcej projektów DIY - pomysłów jak zawsze mamy mnóstwo, a w końcu pojawiła się realna szansa, że znajdziemy czas na ich tym roku na pierwszy ogień poszedł jeden z jesionowych plastrów, które od dawna czekały w pracowni na swoją kolej. Postanowiłam zrobić z niego deskę do serwowania, mogącą jednocześnie służyć jako podkładka pod gorące talerze lub Z PLASTRA JESIONU Z WYPALONYM WZOREM LIŚCICzego potrzebujemy?plaster drewna o grubości 4-6 cm - u mnie ma średnicę około 30 cmołówekszablon malarski - wybrałam wzór liści monsterytaśma malarskalutownica akumulatorowa Ryobiszlifierka taśmowa Ryobiolej lnianypędzel lub miękka, niepozostawiająca kłaczków ściereczkaPlaster jesionu, który wykorzystałam, był już wcześniej wyszlifowany, zatem ominął mnie ten etap. Zależało mi na zachowaniu kory, przy jednoczesnej pewności, że po kilku dniach użytkowania nie zacznie się ona odkruszać od mojej deski. Używając wąskiej i poręcznej szlifierki taśmowej zeszlifowałam wszystkie te miejsca, w których kora trzymała się słabo lub miała odpryski/ odpyleniu całej powierzchni, do deski przykleiłam szablon z motywem liści monstery - wykorzystałam w tym celu taśmę delikatnie odrysowałam szablon na drewnie - ważne, by nie dociskać ołówka zbyt mocno, co w razie potrzeby pozwoli na wymazanie niechcianych linii, bez pozostawienia jakichkolwiek na drewnie odrysowałam już wszystkie elementy szablonu, przystąpiłam do wypalania wzorów za pomocą lutownicy. Zaczęłam od konturów:Następnie wypełniłam wewnętrzną powierzchnię wzorów - szybkie, krótkie ruchy lutownicą pozwoliły na stworzenie wyraźnego, ale delikatnego wzoru. Lutownica Ryobi posiada mechanizm chroniący ją przed przegrzaniem - co kilka minut następuje chłodzenie, które jest dobrym momentem na krótką przerwę w pracy ;) Jeśli nigdy wcześniej nie próbowaliście swoich sił w pirografii, nie dziwcie się, że praca nie idzie tak szybko, jak można by przypuszczać. Mocne dociskanie lutownicy nic nie da, a możecie wypalić głębokie dziurki w niekoniecznie pożądanych miejscach, których ukrycie może być później problematyczne ;)Po wypaleniu całego wzoru całą deskę pokryłam olejem lnianym - użyłam do tego niewielkiego pędzelka, ale świetnie sprawdzi się też miękka szmatka (choć do kory jednak polecam pędzelek, łatwiej dotrzeć nim w trudno dostępne szczeliny. Zaolejowaną deskę odstawiłam na kilka minut - wchłonęła cały ten prosty sposób zyskałam uroczy kuchenny dodatek, z którego zamierzam często korzystać :)
Trociny do naprawy rys na drewnie ; Olej i pasta do zębów ; Jak uniknąć zadrapań na drewnie ; Pasta orzechowa . Mogą napraw rysy w drewnie z pastą z orzechów włoskich. Tłuszcze w tej żywności i miazdze mogą łatwo wtapiać się w materiał. Aby zastosować pasta orzechowa do naprawy zadrapań na drewnie poprawnie, wykonaj
A propos bezpieczeństwa nie mogłem sobie darować (zanim admin nie usunie - Drogi przyjacielu, ta sprawa jest dziecinnie prosta i byłem przekonany, że sam bez trudu odgadniesz co się stało. - Holmes sięgnął do kieszonki surduta, wyciągnął zegarek i spojrzał na cyferblat. - Ponieważ jak zapewne pamiętasz, za pół godziny jesteśmy umówieni na herbatkę u madame Taussaud, postaram się w kilku słowach wyjaśnić ci ten przypadek. - Uważam spotkania z tą starą wariatką za czystą stratę czasu. - burknąłem zirytowany złośliwą uwagą. Doprawdy, mógłby sobie darować złośliwości. - Cóż, jest to z pewnością osoba ekscentryczna. Przypominam ci jednak, że wielu z jej znajomych z jej polecenia zgłosiło się do nas, dzięki czemu żyjemy dość wygodnie nie martwiąc się o środki finansowe – Holmes zatrzasnął pokrywkę zegarka – a wracając do sprawy – jedyne, co w pewien sposób tłumaczy , że jeszcze sam nie domyśliłeś się rozwiązania zagadki jest twoja słaba znajomość techniki elektrycznej. - Nie można znać się na wszystkim. Ja studiowałem medycynę a nie szalone wynalazki jak nie przymierzając ten... jak im tam, Tesla albo Edison. - Zapewne. Ale właśnie dzięki temu, że swego czasu pan Nikola wyjaśnił mi, pobieżnie oczywiście, podstawy elektryczności, sprawa zagadkowej śmierci barona Pavlika i jego syna okazała się dla mnie niezbyt trudna... Holmes skierował się do szafy, z której wyjął swój „bardziej odświętny” surdut i przyjrzał mu się krytycznie. - Pora chyba wybrać się do krawca... Moje odzienie zaczyna powoli przypominać bardziej łachmany kloszarda niż wykształconego gentelmana. Mówiąc to Holmes zapewne zastanawiał się w duchu, czy pojawienie się u pani Taussaud w lekko wyliniałym surducie może jeszcze uchodzić za nieszkodliwe dziwactwo czy też będzie to po prostu widziane jako objaw zwykłego niechlujstwa. - Zatem, co się wydarzyło ? Znaleziono ich zwłoki, w zgliszczach laboratorium barona. Dookoła ciał leżących na drewnianej podłodze pozostały dziwne wzory – prawdopodobnie wypalone albo wykonane tam w jakiś inny sposób. Inspektor Lestrade sugerował, że być może wzory te powstały podczas pożaru, ale nigdy się z czymś takim wcześniej nie spotkano – przypomniałem, zaciekawiony w istocie. - Ten interesujący szczegół również za chwilę ci wyjaśnię. Muszę jednak zacząć od tego, że baron od pewnego czasu pracował nad urządzeniem opartym na wynalazku mojego przyjaciela Nikoli. Chodzi o pewnego rodzaju aparat – mniejsza o techniczne szczegóły, które baron tłumaczył mi dwa razy. Muszę jednak ci się przyznać, że nawet gdyby tłumaczył mi to jeszcze kolejne dwa razy – też zapewne bym tego nie zrozumiał. Aparat ten wytwarzać miał prąd elektryczny o ogromnej mocy. - Nie rozumiem, po co to igranie z życiem ? Podczas pokazów Tesli, które razem widzieliśmy byłem przekonany, że za chwilę zostanie porażony którąś z tych jego błyskawic i taki będzie koniec jego szalonych doświadczeń. Każdy normalny człowiek raczej unika piorunów dla własnego dobra. - Ha. Przyznaję, że i mnie baron wydał się nie do końca przy zdrowych zmysłach. Wyobraź sobie, miał on ideę zbudowania aparatu do gotowania strawy z pomocą elektryczności. Wyobrażasz to sobie Watsonie ? Gospodyni grzejąca zupę za pomocą elektrycznych piorunów zamkniętych w jakimś aparacie z blach i drutów ? Zapewne tego wynalazku już się nie doczekamy, skoro baron nie żyje. - I bardzo dobrze. Gdyby niektórych szalonych wynalazków nie stworzono, świat były lepszy. - W każdym razie elektrycznych garnków ludzkość nie pozna. Wracając do sprawy – tego dnia baron przeprowadzał właśnie próby swojego aparatu do wytwarzania wyładowań elektrycznych. Oczywiście był świadom grożącego mu niebezpieczeństwa dlatego też wykonał specjalne, długie uchwyty do których przymocowane były przewody elektryczne. Tak, aby mógł wykonywać eksperymenty będąc jednocześnie w bezpiecznej odległości. I zapewne nic złego by się nie wydarzyło, gdyby – jak to zwykle w takich przypadkach bywa – drobne niedopatrzenie. - Zapewne źle obliczył długość tych... uchwytów ? - Ależ nie. To akurat obliczył ze słusznym zapasem jak sądzę. Niestety, wchodząc do swojego laboratorium nie zamknął za sobą drzwi. Kiedy baron był zajęty swoimi elektrycznymi doświadczeniami, przez te drzwi niepostrzeżenie do pomieszczenia wśliznął się jego 7 letni synek. I co gorsza, miał w ręku zabawkę – gumową gruszkę do spryskiwania wodę. Ot – chciał zrobić ojcu żart i popryskać go znienacka wodą... - Dzisiejsze wychowanie młodzieży pozostawia wiele do życzenia. Za moich czasów dzieci nie przeszkadzały rodzicom w pracy. Nie wyobrażam sobie, żebym bez pozwolenia mógł wejść do gabinetu mojego ojca. - Czasy się zmieniają. Młodzież dzisiejsza jest rozwydrzona, nosi długie włosy i niestosowne ubrania. Wyobraź sobie drogi przyjacielu widziałem onegdaj młodzieńca, którego wziąłem początkowo za kobietę. Ludzkość chyli się ku upadkowi... Holmes przywdział swój surdut i strzepywał teraz z niego pyłki. - Nieszczęśliwym trafem, kiedy brzdąc skradał się za plecami ojca, ten akurat operował swoimi elektrycznymi przyrządami. Musisz wiedzieć, drogi Watsonie – że w takich doświadczeniach ogromnie ważne jest to, aby nie wykonywać ich w miejscach wilgotnych ponieważ – wyobraź sobie – wilgoć jest doskonałym przewodnikiem dla elektryczności. - W istocie – burze zazwyczaj idą w parze z deszczem. – powiedziałem. - Kiedy więc chłopak spryskał nieoczekiwanie wodną mgiełką ojca ten natychmiast został rażony elektrycznością ze swojego aparatu. To samo oczywiście spotkało też dziecko. Co gorsza, elektryczne wyładowania z upuszczonych przez ofiarę przewodów spowodowało pożar, który spustoszył laboratorium. - A te dziwne wzory na podłodze ? Dopytałem. - Wyobraź sobie, że widziałem niedawno w książce, wydanej przez pewnego matematyka z Getyngi rysunki takich właśnie wzorów. Powstają one kiedy prąd elektryczny przepływa po materiale podczas elektrycznych wyładowań. Kiedy baron upadając wypuścił z ręki elektryczne przewody spowodowały one właśnie taki zdumiewające wzory na podłodze... Watsonie ! Chodźmy – nie wypada spóźniać się na proszoną herbatkę. Holmes zdjął z wieszaka parasol i skierował go we mnie jak szpadę.
Rzeźbienie w drewnie to również odpowiednie narzędzia. Do rzeźbienia w drewnie używa się narzędzia zwanego dłutem. Jak się zapewne domyślasz jest dużo kształtów i rozmiarów. Myślę, że na początek starczą Ci 4 proste dłuta w różnych rozmiarach, a jeżeli nie masz na inwestycję w hobby użyj ostrych narzędzi ze szpicem. Stabilną i estetycznie wykończoną z każdej strony drewutnię można ustawić w ogrodzie lub tradycyjnie – przy ogrodzeniu Drewutnia to dobre miejsce na składowanie drewno na opał. Budowa wiaty na drewno nie jest trudna. Aby drewno nadawało się na opał w domowym kotle lub kominku należy je odpowiednio długo sezonować. Ten okres może trwać od 18 do 24 miesięcy i ma na celu doprowadzenie drewna do wilgotności około 15-20%. Tak wysuszone drewno generuje więcej energii opałowej, czyli pali się dłużej i wytwarza więcej ciepła. Ponadto sezonowane drewno opałowe mniej dymi i emituje znacznie mniejsze ilości zanieczyszczeń do atmosfery. Podczas jego spalania powstaje też mniej sadzy, która odkłada się w palenisku, przewodzie kominowym i na szybie kominka. Jeśli ogrzewamy nasz dom całoroczny lub letniskowy drewnem musimy wyznaczyć odpowiednie miejsce do jego składowania, sprawdzi się tutaj gromadzenie go przy elewacji domu pod wystającym okapem lub w specjalnie wybudowanym miejscu, którym jest drewutnia. Drewutnia na drewno Drewutnia na drewno nie jest trudna do samodzielnego zbudowania. Jeśli zdecydujemy się na budowę drewutni, pierwszym krokiem będzie wybór miejsca jej posadowienia. Można ustawić ją pod ogrodzeniem lub wkomponować w ogród w pobliżu domu. Solidna i wytrzymała na warunki atmosferyczne wiata na drewno musi mieć stabilne fundamenty, aby oprzeć się silnym podmuchom wiatru, nawet gdy nie jest obciążona i wypełniona drewnem. Miejsce na przechowywanie drewna powinno mieć podest lub ruszt uniesiony nad podłożem, zapewniający obieg powietrza w kierunku góra-dół, aby znajdujące się na nim wilgotne drewno nie spleśniało. Również ściany wiaty nie powinny być pełne, jedyną jej szczelną przegrodą jest dach chroniący przed opadami atmosferycznymi. Fundamenty drewutni Fundamenty pod słupy drewutni możemy wykonać jako stopy fundamentowe betonowe kwadratowe lub okrągłe w rozstawie 1,0-1,2 m wzdłuż ścian. Po wykopaniu dołów o dokładnych wymiarach stóp, należy zalać je betonem. Wykop możemy też zabezpieczyć traconymi tubami szalunkowymi wykorzystywanymi przy betonowaniu okrągłych słupów domu. Gdy beton zacznie wiązać umieszczamy pośrodku stóp wsporniki słupów drewnianych. W zależności od planowanej szerokości wiaty rozkładamy betonowe bloczki fundamentowe w jednym lub kilka rzędach, w takim samym rozstawie co stopy fundamentowe, które będą podpierały konstrukcję podestu. Bloczki zabezpieczamy folią izolacyjną lub papą, które będą stanowiły poziomą izolację przeciwwodną drewnianej konstrukcji wiaty. Drewutnia konstrukcja Na wspornikach montujemy drewniane słupy. W rogach wiaty na drewno mogą być to krawędziaki (słupy o przekroju kwadratowym), wewnątrz wiaty po obu stronach wejścia i symetrycznie na tylnej ścianie drewutni, słupy o przekroju prostokątnym. Ze względu na pochylenie dachu, (minimalne nachylenie dachu to 3o w przypadku papy dachowej kładzionej dwuwarstwowo i 9o dla jednej warstwy papy) słupy z przodu wiaty powinny być wyższe od słupów tylnych, aby umożliwić sprawne spływanie wody opadowej. Do słupów drewutni oraz na bloczkach fundamentowych montujemy legary, które stanowią konstrukcję wsporczą dla podestu. Legary zewnętrzne umieszczamy we wcięciach wykonanych u podstawy słupów. Kolejno na wierzchołkach słupów w nacięciach montujemy dwie krokwie dachowe równolegle do legarów, które będą oparciem dla prostopadle do nich zamocowanych łat. Na krótszych bokach wiaty, dla usztywnienia konstrukcji mocujemy od wewnątrz po jednej lub dwóch drewnianych deskach. Drewutnia wykończenie Podłogę drewutni buduje się z desek przykręconych w poprzek legarów, pozostawiając między nimi szczeliny, aby zapewnić wymagany dostęp powietrza. Dach drewutni wykonujemy z płyty OSB ułożonej ze spadkiem i pokrytej papą dachową. Przeczytaj też: Jak zrobić WĘDZARNIĘ z beczki Jak zbudować GRILL murowany Jak zrobić SKRZYNIĘ na warzywa Wzdłuż krawędzi dachu możemy przykręcić deski wieńczące, które zapewnią estetyczny wygląd wiaty na drewno. Mocujemy je do poprzecznych słupów za pomoc wygiętych płaskowników i wkrętów do drewna. Ściany drewutni wykańczamy deskami z odstępem między nimi, zapewniając odpowiednią wentylację wnętrza. Drewutnia - impregnacja konstrukcji Elementy do budowy drewutni powinny być odporne na działanie czynników atmosferycznych, np. drewno zaimpregnowane ciśnieniowo. Powstałe w wyniku prac uszkodzenia powierzchni czy użycie łączników nie osłabi wtedy konstrukcji wiaty. Metalowe łączniki użyte do połączenia konstrukcji powinny być nierdzewne. Zaleca się też pomalowanie drewnianej konstrukcji farbą do drewna lub lakierobejcą, przeznaczonymi do stosowania na zewnątrz. Drewutnia do ogrodu - jak zbudować samodzielnie drewutnię [WIDEO] Autor: Agnieszka i Marek Sterniccy Stabilną i estetycznie wykończoną z każdej strony drewutnię można ustawić w ogrodzie lub tradycyjnie – przy ogrodzeniu Drewutnia jak zrobić - materiały i koszt SŁUPY do budowy drewutni CENA Krawędziak 10 x 10 x 250 cm (2 sztuki) 100 zł Krawędziak 10 x 10 x 230 cm (2 sztuki) 92 zł Łata 5 x 10 x 250 cm (2 sztuki) 50 zł Łata 5 x 10 x 230 cm (2 sztuki) 46 zł DACH drewutni CENA Krokiew 5 x 10 x 360 cm (2 sztuki) 72 zł Łata 7 x 5 x 140 cm (7 sztuk) 78,40 zł Łata 7 x 5 x 120 cm (2 sztuki) 19,20 zł Deska wieńcząca daszek 2,1 x 12 x 350 cm (4 sztuki) 120,07 zł Płyta OSB 250 x 125 cm (2 sztuki) 210 zł PODŁOGA w drewutni CENA Legar 7 x 5 x 340 cm (3 sztuki) 81,60 zł Deska 2,5 x 12 x 110 cm (24 sztuki) 234,60 zł ŚCIANY drewutni CENA Deska 2,1 x 12 x 330 cm (12 sztuk) 336,60 zł Deska 2,1 x 12 x 105 cm (24 sztuki) 214,20 zł Deska 2,1 x 12 x 115 cm (24 sztuki) 234,60 zł OKUCIA I WKRĘTY CENA Wsporniki słupa 100 x 60 cm (8 sztuk) 158,56 zł Wkręty długości 5 cm (516 sztuk) 82,56 zł Wkręty długości 10 cm (110 sztuk) 68,20 zł Wkręty długości 2 cm (16 sztuk) 1,12 zł Płaskowniki metalowe (8 sztuk) 55,68 zł POZOSTAŁE CENA Stopa fundamentowa 20 x 20 x 50 cm (8 sztuk) 110 zł Bloczek fundamentowy 38 x 24 x 12 cm (4 sztuki) 12 zł Papa (6 m2) 50 zł/rolka 15 m2 RAZEM koszt budowy drewutni 2570 zł Do budowy drewutni widocznej na zdjęciu użyto struganego drewna suszonego. Ilość drewna konstrukcyjnego (z wyjątkiem desek) została podana z naddatkiem 5-10 cm. Umożliwi to podczas montażu dokładne docięcie elementów na wymiar. Podano ceny brutto. Opracowanie: Siekierki – Lesiewski i Synowie Sadza to produkt spalania paliwowego, który składa się głównie z węgla i węglowodorów, natomiast popiół to pozostałości po spalaniu paliwowym, składające się głównie z minerałów. Ilość sadzy, która może gromadzić się w filtrze DPF jest różna w zależności od modelu samochodu, warunków jazdy i jakości paliwa. Niedawno przedstawiłem zimowy projekt renowacji starych sanek. Efekt końcowy chyba się spodobał bo zostałem poproszony w komentarzach aby napisać coś więcej na temat wypalania… Obiecałem, że coś naskrobię, więc piszę :)Od razu zastrzegam, że nie będzie to jakiś profesjonalny poradnik o wypalaniu, nie jestem jakimś tam wielkim artystą… ot po prostu kilka słów jak robi to amator :).Ozdabiać będę zrobiony “przed chwilą” drewniany wypalania niezbędny jest pirograf/wypalarka. Bez niego ani rusz :)Ja mam taki zestaw jak na zdjęciu:A na zdjęciu widoczny jest pirograf (ten akurat wyglądem przypomina lutownicę kolbową) i zestaw wymiennych grotów do wypalania. Groty, których użyłem przygotowując ten artykuł znajdują się w pierwszym szeregu (dwa z trzech).Z tyłu widać także nierozpakowane stemple – jeszcze nie macie zdolności plastyczne i umiecie ładnie rysować to jesteście szczęściarzami i …… kalka ołówkowa nie będzie Wam potrzebna. Ja jednak takich umiejętności nie posiadam i muszę posiłkować się powyższą pomocą oraz pomocą Wujka sobie szablony (wydruki) z internetu, które będę przenosił na wypalaną powierzchnię, mocuję je aby się nie poprzesuwały (np. samoprzylepną taśmą bezbarwną) i odrysowuję kontury ołówkiem:Gdy odrysuję wszystkie grafiki, które będę wypalał to zakładam, a właściwie wkręcam w pirograf grot, którym będę wypalał kontury rysunków:I zaczynam zabawę z wypalaniem. Starannie staram się wypalić kontury. Najpierw jedna strona jelca:Potem druga:Podobnie na “ostrzu”. Jedna strona:I druga strona:Ok… kontury mam już wypalone. Teraz kolej na wypełnienie. Zmianiam grot na:Grot należy wymieniać po odłączeniu urządzenia od sieci i dopiero gdy ten używany ostygnie. Szacunkowy czas stygnięcia określa instrukcja obsługi kto kiedykolwiek rysował/kolorował kredkami nie powinien na tym etapie mieć kłopotów :). Bo technika zamalowywania jest podobna. Małymi smagnięciami wypełniam obrazki:I druga strona:Podoba się? Mam nadzieję, że tak, choć jak widać na zbliżeniach – do ideału jeszcze daleko :) Zauważyłem, że w dużej części spowodowane to jest fakturą powierzchni na jakiej wypalany jest wzór. Wszelkie sęki i słoje znacznie utrudniają ozdabianie drewna – wzór wychodzi w pewnych miejscach jaśniej a czasami w ogóle ciężko jest cokolwiek wypalić. Zdecydowanie najłatwiej wypalać na sklejce :).Mam nadzieję, że sami popróbujecie swoich sił z wypalarką i podzielicie się swoim doświadczeniem w koniec mały bonus… dwie inne grafiki wykonane w opisany powyżej sposób:W ten sposób ozdobiłem sobie drewnianą (głosów: 84) Drugim wyjściem (choć niezalecanym) jest wrzucenie wysokiego biegu w czasie jazdy po mieście – należy jednak pamiętać, że wypalanie DPF w czasie jazdy wiążę się z osiągnięciem wysokiej prędkości, dlatego też tereny zabudowane nie są polecane do tego typu praktyki, zważywszy na bezpieczeństwo kierowców oraz przechodniów, ajak wypalać prądem w drewnie
