Bądź przeto, Serce pełne dobroci, moim usprawiedliwieniem wobec Boga, Twojego Ojca, i odwróć ode mnie strzały słusznego gniewu Jego. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą ufność moją, albowiem wszystkiego się obawiam ze strony mojej skłonności do czynienia zła, natomiast wszystkiego się spodziewam od Twojej dobroci. Wprowadzenie do modlitwy i refleksji na środę, 9 sierpnia Od serca do Serca Rekolekcje (nie tylko) dla Mam SERCE JEZUSA, DOBROCI I MIŁOŚCI PEŁNE MODLITWA: Tekst: J 2, 1-11 Kana Galilejska Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie. Na początku modlitwy zrób znak krzyża i poproś Boga o łaskę, by wszystkie Twoje intencje, czyny i działania (myśli, pragnienia), były w sposób czysty uporządkowane i skierowane ku Bogu, czyli ku Miłości. Przeczytaj jeszcze raz dzisiejszy tekst i wyobraź sobie tę scenę. Zobacz Jezusa, który wraz z uczniami i Maryją są zaproszeni na wesele. Popatrz na to, co się tam dzieje. Wsłuchaj się w słowa, które padają a także co robią Jezus, Maryja czy uczniowie. Poproś teraz o konkretną łaskę tej modlitwy: o pozwolenie Bogu na przemianę swojego serca z kamiennego na serce z ciała. Serce Boga jest pełne miłości i dobroci. Jego Matki również. Widzimy to podczas wesela w Kanie galilejskiej. Maryja jest tą, która zauważa i reaguje na brak. Robi to w sposób bardzo delikatny i dyskretny, mówiąc o tym tylko jednej osobie, nie dodając żadnych swoich komentarzy czy interpretacji (mówiąc wprost: nie obgadując, nie plotkując o tym, że komuś coś nie wyszło). Mówi o tym tylko Jezusowi i tylko jako fakt: Nie mają wina. Czy taka postawa wobec własnych czy cudzych braków jest Ci bliska? A może wręcz przeciwnie? Ta dzisiejsza scena pokazuje przemianę, która i w nas ma się dokonać. Woda jest niezbędna do życia i dlatego jest trunkiem codziennym, mało szlachetnym. Co innego wino. Jezus dokonuje przemiany czegoś codziennego w coś szlachetnego. Sześć stągwi kamiennych, człowiek stworzony szóstego dnia, kamienne stągwie to jak nasze serca. Słudzy wypełniają je wodą aż po brzegu, tak jak nasze życie ma być wypełnione aż po brzegi. Czym? Ową codziennością, czasem mało szlachetną. Bez niej jednak Bóg nie może dokonać żadnej przemiany. Czy Mu na to pozwalasz? Należy to robić nie zawsze rozumiejąc wszystko. Czy słudzy rozumieli, co każe im robić Jezus? Przecież brakowało wina, a On każe im lać wodę… Wlewaj w pustkę kamiennej codzienności to, co masz najlepszego. Wlewaj wodę i pozwalaj Bogu, by przemieniał ją w wino. Lej aż po brzegi. Pozwalając Bogu działać, Twoje serce stanie się dobroci i miłości pełne. Stanie się to nawet, gdy nie wszystko będziesz rozumieć. Mało tego, nie będziesz do końca wiedzieć, kiedy to się stało, podobnie jak tekst milczy (na szczęście), kiedy woda stała się winem. Pozwól Bogu mieć tajemnice i swój czas. Pomyśl przez chwilę o swoim życiu. Czy pozwolisz Bogu w ten sposób zadziałać? Czy pozwolisz przemieniać swoje serce taką właśnie drogą? Na koniec modlitwy porozmawiaj o tym wszystkim z Jezusem i wypowiedz przed Nim to, co teraz czujesz lub decyzje, które podejmujesz. REFLEKSJA: “Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne” – mówi jedno z wezwań litanii. A moje – pomyślałam kiedyś – jest często dobroci i miłości puste. Odczuwam dotkliwy brak, a co gorsza, doświadczają go również moi najbliżsi, gdy nie potrafię dawać im dobra i miłości, bo w moim sercu panuje pustka. Zdarzało mi się słyszeć w takich sytuacjach słowa: “Nie możesz się tak zachowywać. Musisz coś w sobie zmienić”. Mówiłam tak do samej siebie, próbując w złości liczyć do dziesięciu, by nie wybuchnąć czy siląc się na sztuczny uśmiech, nawet gdy nie miałam na to ochoty. I chociaż nie neguję wartości pracy nad sobą i swoim charakterem, wiem że popełniałam wtedy błąd. Bo skoro moje serce jest puste, to w jaki sposób mogę dawać innym dobroć i miłość? Mogę próbować coś z siebie wykrzesać, lecz najczęściej ostatecznie kończy się to poczuciem frustracji i porażki. Gdy moje serce jest puste, mam tylko jedno wyjście – przyznać, że tak właśnie jest. Najlepsze, co mogę zrobić, to zobaczyć, czego mi brakuje i nazwać to, co jest moją pustką – nie po to, żeby się dołować, ale po to, by stworzyć przestrzeń dla Jezusa. Wyobraź sobie dwie puste szklanki i dzbanek wody. Do jednej wodę nalewa się bez problemu, na drugą z kolei ktoś wylewa kolejne litry, a szklanka nadal jest pusta. Osoba próbując napełnić szklankę naprawdę bardzo się stara i nie szczędzi wody. Ale choćby podejmowała kolejne próby, nie ma szans na napełnienie drugiej szklanki. Dlaczego? Bo jest ona jest postawiona na stole do góry dnem… Bóg może wylewać na nas swoje dary. Może to robić w ogromnej hojności, nieustannie próbując nas napełnić dobrem i miłością. Jeśli jednak nie ma w nas otwartości, wszystko pozostanie tak jak dawniej. Jeśli nie przyznamy, że jest w nas pustka i nie wyciągniemy ku Niemu rąk, by On mógł je napełnić – nic się nie zmieni. Bóg pragnie wlewać w nasze serce miłość, ale tu potrzeba też działania z naszej strony, a przynajmniej wykonania tego pierwszego kroku: przyznania, że potrzebuje się Jego pomocy. “O, wszyscy spragnieni, przyjdźcie do wody…” (Iz 55, 1). Ktoś, komu w upale i wysiłku bardzo chce się pić, jest w stanie pobiec do źródła. A Ty? Czy czujesz się spragniona? Co jest Twoją pustką? Czego Ci brakuje? Nazwij to dzisiaj bardzo konkretnie i proś o doświadczenie sercem tego, że Bóg pragnie Cię napełniać. ZADANIE: Wróć myślami do pierwszego dnia rekolekcji. Stań przed Bogiem jak dziecko, szczerze, mówiąc Mu o swojej pustce i braku. Wypisz to, czego najbardziej Ci brakuje, o co chciałabyś Go prosić. z czerwcowej litanii: Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne Tak jak wczoraj odkrywaliśmy, że ostatecznym punktem odniesienia dla sprawiedliwości jest miłość, tak dziś rozpoznajemy nierozerwalny i kluczowy związek miłości z dobrocią. Uwaga: chodzi o dobroć, nie o dobrotliwość. Nie Często mówimy, że „ten człowiek ma dobre serce”. Serce kojarzymy zawsze z uczuciem miłości. Matka, człowiek zakochany, małżonkowie miłują i miłość mają swe źródło w sercu, wypływają z serca, takie jest ogólne przekonanie. Tak wyrażamy swoje uczucia, tak je opisujemy, takich symboli używamy na co dziwimy się, że Litania w swoim wezwaniu mówi o pełni, jaka jest w Sercu Jezusa. Skoro ludzkie serce jest dobre i wypełnione miłością, to w Sercu Boga jest pełnia tych wartości!W dzisiejszy Pierwszy Piątek miesiąca zobaczmy duchowo tę Jezusową dobroć i miłość!W Jego Sercu jest pełnia, jak mówi nam dzisiejsze wezwanie, czyli całe życie Jezusa, wszystko co o Nim wiemy z kart Ewangelii, to Jego dobroć i miłości Bóg staje się Człowiekiem. Miłość jest u początków Jego życia i całej działalności. Posłuszna miłość każe Jezusowi powiedzieć „Oto idę” Na początku apostolskiej misji ogłasza „orędzie miłości” czyli błogosławieństwa, którymi kierować się mają chrześcijanie, tak jak przykazaniami kierował się naród wybrany. Zapytany o największe przykazanie jasno i konkretnie mówi Jezus: miłuj Boga i bliźniego!Cała Jezusowa działalność to objawienie miłości Ojca, to przekonywanie o tym, że Bóg jest Miłością. Pierwszym, który tą miłością jest napełniony, którą tą miłością żył i który tę miłość objawił swoim życiem, to Syn Boży Jezus Chrystus. Jego Serce jest miłości pełne i potwierdzeniem tego była Jego śmierć na krzyżu z miłości do Boga i do historia zbawienia, odkupienia człowieka, to historia Serca przepełnionego miłością ofiarną, dającą siebie bez reszty, poświęcającą wszystko co najcenniejsze. Miłość, która zapomina o sobie, która żyje tylko dlatego by ukazać Niewypowiedzianą Miłość Ojca i po to aby z miłości pochylić się nad człowiekiem potrzebującym wyzwolenia z niewoli działał Jezus, taką miłość nam pokazał, taką miłością przepełnione było Jego także w omawianym wezwaniu Litanii o dobroci. O tym najbardziej podstawowym geście wypływającym z miłości. Dobroci, która jest owocem człowiek, który pielęgnuje miłość, pomnaża miłość, żyje miłością jest po prostu człowiekiem dobrym, wrażliwym na ludzką biedę, otwarty na ludzkie potrzeby. Nigdy nie zagości w jego sercu obojętność, znieczulica, bo jego serce jest zwyczajnie słowo Jezusa, każdy Jego gest skierowany w stronę człowieka to dobroć. Uzdrawia, wskrzesza, lituje się nad głodnymi. Uwalnia od złego ducha. A wszystko to dlatego, że Jego Serce jest pełne dobroci. Tę dobroć wyczuwają tłumy, idą za Jezusem, chcą być blisko, bo dobroć, jak magnes przyciąga zawsze!Jest jednak i to prawdą, że opisywana miłość i dobroć, nie zawsze podoba się innym. Sam Jezus pyta w pewnym momencie faryzeuszy: za które dobro chcecie mnie ukrzyżować, ukarać, oskarżyć?Jego Serce miłości i dobroci pełne często otrzymuje zniewagę, odrzucenie, obojętność. Dlatego przychodząc w Pierwszy Piątek do kościoła wierni po pierwsze wspominają, rozpamiętują, medytują tę miłość i tę dobroć, jaką Jezus ze swej pełni nam nieustannie okazuje. To przypomnienie sobie tych darów rodzi naszą wdzięczność za dar dla nas niepojęty i niezasłużony, wielki i udzielony obficie. Za wdzięcznością niech idzie także nasza pamięć o tych, którzy tych darów nie chcą zobaczyć, nie doceniają ich a nawet postępują tak, jakby nigdy nie doświadczyli Bożej miłości i Bożej dobroci. Klęcząc przed Najświętszym Sakramentem, który jest darem Bożej Miłości dla nas, my postanówmy naśladować w dobroci i miłości Serce Jezusa. Prośmy o silę duchową do miłowania, o zapał do gestów dobroci, pomocy, życzliwości dla innych! Wyobrażając sobie sercem i umysłem tę pełnie miłości i dobroci starajmy się, aby dziś, w imię Jezusa tę dobroć i miłość świadczyć. Tylko po tym inni poznają, że nasza wiara jest autentyczna, że naprawdę jesteśmy wyznawcami Jezusa, gdy miłość wzajemnie będziemy sobie okazywać, gdy inni powiedzą i o nas: patrzcie jak oni się miłują!Wreszcie na miarę naszych duchowych możliwości wynagradzajmy za tych, którym miłość i dobroć są obojętne. Wynagradzajmy za tych, którzy te wartości deptają, przeciw nim występują, którzy wypaczają pojęcie czystej i pięknej miłości itd. Sam Jezus mówił, że taka obojętna postawa jest bólem największym dla Jego więc miłością i dobrocią szczerą i prawdziwą!Niech i nasze serca, jak Jezusowe będą miłości i dobroci pełne!Za: Redakcja.
Serce Jezusa, sprawiedliwości i miłości skarbnico Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne Serce Jezusa, Serce Jezusa cnót wszelkich bezdenna wszelkie głębino , j chwałynajgodniejsze Serce Jezusa, królu i zjednoczenie serc wszystkich Serce Jezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności Serce Jezusa,
W tym objawiła się miłość Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu. W tym przejawia się miłość, że nie my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze grzechy. 1 J 4, 9-10 … jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda J 19,34 On sam, w swoim ciele poniósł nasze grzechy na drzewo, abyśmy przestali być uczestnikami grzechów, a żyli dla sprawiedliwości – Krwią Jego ran zostaliście uzdrowieni. 1 P 2,24 Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca. Mt 11, 29ab „Jezu cichy i pokornego serca, uczyń serca nasze według serca Twego” Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne, zmiłuj się nad nami! IV. Przemienienie na górze Tabor. Na górze Tabor Chrystus przez chwilę ukazał swoją boską chwałę trzem Apostołom. Także niektórzy święci mieli łaskę poznania Najświętszego Serca Jezusa, w którym mieszka cała pełnia Bóstwa. poświęcenia Najśw. Sercu Pana Jesusa Cel dydaktyczny: Przedstawić istotę kultu Najśw. Serca Jezusowego, który to kuilt w praktyce Kościoła jest ściśle związany z naszym Od­ kupieniem. ' Cel wychowawczy: Wyrobić postawę życzliwości, dobroci, serdecz­ ności i bezinteresownej mdłości do ludzi, jako wyraz naszej czci dla. Serca Jezusowego. Wprowadzenie: Pragjnąc wyrazić, że ktoś jest dobry, sżlachetny, życzliwy^ dobro­ czynny, miłosierny, itp., ludzie posługują się często takimi określeniami: „On ma barcfcao dobre serce” , „To naprawdę złote serce” , „Co to za sżlacł^tne, doibre serce” itd. Określają w ten sposób jakość tego czło-103 wieka, jego wartość, wyrażają swoją opinię o jego osobie. Serce prze­ taczając krew po całym organizmie ludzkim, roznosi, niejako rozdziela odżywcze substancje do wszystkich jego komórek i sprawia, że ko­ mórki te żyją, rozwijają się, nabierają coraz większej sprawności do działania, do pracy... Seręe jest wiięc najważniejszym organem w ludz­ kim, c iie . Niczym nie da sdę zastąpić i bez niego nie można żyć. U*tarł się waęc zwyczaj, że serce jest powszechnie uważane za sym­ bol, czyli znak tego, co w człowieku jest najbardziej istotne, najważ­ niejsze, najpiękniejsze i najlepsze. Przede wszystkim jest znakiem do­ broci i miłości dia innych. Mówi się nieraz, że dobroć to wrażliwość serca ludzkiego, sercem kochamy ludzi. Pan Jezus będąc Bogiem, stał się C z ł o w i e k i e m podobnym do nas we wszystkim, za wyjątkiem grzechu. Przyjął na' siebie naturę ludzką, którą złączył ze swym bóstwem w jednej Osobie. Posiada więc serce, którym ukochał' wszystkich ludzi i oddał za nich swoje życie na krtzyżu: „Umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, do końca ich umiłował” (J 13, 1). Umiłował nas Pan Jezus swoim S e r c e m i dilatego my to Jego Serce otaczamy czcią i modlimy się do Serca Jezusowego, które jest dla nas ¿elne m d ł o ś c i i dobroci. To jest temat naszej katechezy: S e r c e Jezusa pełne miłości i dobroci Wezwanie Boże: Na podstawie poznanych już przez dzieci faktów z życia Pana Jezu­ sa, staramy się przez rozmowę z nimi wyodrębnić te wydarzenia, które w szczególniejszy sposób wyrażają dobroć i mdłość Chrystusa do ludzi, przytaczając odpowiednie teksty z Ewangelii. Pan Jezus kocha dzieci: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie..” . (Łk 10, 14). Jest azuły wobec matki-wdowy, która utraciła syna: „A gdy ją ujrzał Pan, ullitował się nad nią i rzekł jej: Nie płacz! (Łk 7, 13). Dostrzega zmęczenie i głód swoich słuchaazy: „Żal mi tego ludu...” (M/t 15, 32). Wzrusza się nad grobem przyjaciela Łazarza: „Jezus... roz­ rzewnił się w duchu, wzruszył... i mówili żydzi: oto jak go miłował” (J 11, 36). Okazuje miłosierdzie i przebaczenie swoim wrogom: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą co czynią” (Łk 23, 34). Swoją dobroć, miłość i miłosierdzie dla wszystkich ludzi okazał Chrystus na drzewie krzyża, oddając swoje życie dla naszego zbawienia:* „Czyż może kto mieć większą miłość nad tę, aby swoje życie oddać za przyjaciół” (J 15, 13). Z tego, co sobie przypomnieliśmy w tej chwili widzimy, że Pan Jezus miał dla nas S e r c e pełne miłości i dobroci. Aktualizacja: Bóg kocha ludizi zawsze i chce być razem z nimi. W Osobie Jezusa Chrystusa Bóg objawił swoją nieskończoną mdłość ku ludziom, a Serce Jezusowe, które bało w Jego piersi za życia ziemskiego, bije Również 104 i d z i s i a j miłością ku nam. Chrystus bowiem „wczoraj, dziś i na wieki ten sam (Hebr 13, 8). Chrystus zmartwychwstały żyje dziś tak prawdziwie, jak my żyjemy i kocha nas tak, jak dawniej kochał ludzi. Jego Serce nadal rozprowadza Krew Najświętszą po całym żywym orga- niizmię, jaMim jes*t Lud B-oży, ożyli Kościół święty. Dlatego to Serce, które wyraża dobroć i miłość Pana Jezusa, Kościół otaczał zawsze i dzisiaj otacza szczególniiejiszą czcią i zaleca nam nabożeństwo do Naj­ świętszego Serca Jezusowego. W dziejach Kościoła wytworzyły się w ciągu wielków różne formy tego nabożeństwa do Boskiego Serca. I tak: zastało ustanowione spe­ cjalne święto Najiśw. Serca Jezusowego, które obchodzimy w piąitek po Oktawie Bożego Ciała, miesiąc cizerwliec jest poświęcony szczegól­ niejszej czci Serca Pana Jezusa, ułożono Litanię do Najśw. Serca Pana Jezusa, są liczne pieśni, którymi wielbimy dobroć i miłość Bożą oka­ zaną nam w Boskim Sercu Jezusowym, a w związku z obietnicami, jakie otrzymała od Pana Jezusa Św. Maria Małgorzata Alacoque, roz­ winęła się w ostatnich czasach praktyka pierwszych piątków miesiąca, gdy ludzie przystępują liaznie do spowiedzi i Komunii by otrzy­ mać od Chrystusa Pana liczne łaski do dobrego życia chrześcijańskiego. Widzimy z tego, że kult Najśw. Serca Jeausowego wyraża dzisiaj tę pocieszającą i wspaniałą prawdę, że Pan Bóg nas kocha i jest dla nas pełen dobroci i zbawczej miłości. Odpowiedź człowieka: Boskie Serce Jezusa jest nie tylko d a r e m Jego miłości ku nam ale jest zaproszeniem, wezwaniem nas wszystkich, do miłości i dobroci. Na miłość Boga-Człowieka posuniętą aż do /śmierci krzyżowej, po­ winniśmy odpowiedzieć naszą miłością. Nie może ta miłość polegać na słowach tylko, na zapewnieniach, ną< modlitwie tylko i pieśniach ku czci Serca Jezusowego. Nie może też ograniczać się tylko do praktyk pierwszo-piątkowych. Spowiedź i Komunia św. pierwsizo-pdątkowa ma nam przyporrimieć i dopomóc do tego, by być lepszym człowiekiem, lepszym dzieckiem Bożym, lepszym chrześcijaninem, uczniem Pana Jezusa, to znaczy kochać ludzi, czynić im dobrze tak, jak to wlidaie- liiśmy — czynił wszystkim Jezus Chrystus. On też powiedział: „Jeśli kto mnie miłuje, będzie zachowywał moją naukę” (J 14, 23). Nauka zaś Pana Jezusa domaga się od naś miłości Boga nade wszystko i miłości bliź­ niego. Zachęta: Dzieci niższych klas otrzymują niekiedy na katechezie konturowe obrazki do pokolorowania w domu... Każdy z nas otrzymuje dziś od Pana Jezusa wezwanie do tego, by przy współpracy z Jego łaską zbawczą, przez dobre czyny, przez życz­ liwość i dobroć okazywaną wszysrtkdm ludziom w domu, w szkole, na ulicy itd. zabarwił, pokolorował, niejako kontury ^wojej osobowości, aby 105 zabarwił swe życie na wzór samego Pana Jezusa. To będzie najpięk­ niejszy dar, jaki złożymy dziś w hołdzie Jego kochającemu nas Sercu: dobrym działaniem wypełnić swoje życie. Postanowienie: Moja dobroć dla ludzi będzie wyrazem wdzięczności Panu Jezusowi za dar Odkupienia i czci dla Jego Boskiego Serca. Modlitwa: Spraw Panie Jezu, abyśmy miłością ku Tobie i naszym' bliźnim od­ wdzięczyli się Bogu Ojcu za Jego miłość okaizaną nam w Odkupieniu. Pogłębienie: Św. Jan Apostoł i Ewangelista, jako naoczny świadek śmierci Pana Jezusa na krzyżu stwierdził, że gdy jeden z żołnierzy chcąc się prze­ konać, ozy Chrystus ijaprawdę umarł, przebił Mu włócznią bok i na­ tychmiast wypłynęła krew i woda (J 19, 37). W ten sposób Apostoł wyraził pełnię miłości, jaką w Swym Sercu okazał ludziom Pan Jezus. Przebite Serce Chrystusowe jest znakiem tej wielkiej Bożej miłości. Tak jak ludcdki organizm nie może żyć bez sprawnie działającego serca, które jest pompą tłoczącą krew do wszystkich komórek ciała, tak też życie Kościoła nie może się obejść bez miłości i dobroci. SwiaK dzisiaj bardzo potrzebuje tej miłości. Jest dzisiaj dużo ludzi uczonych; wielu dobrych fachowców w róźaiych dziedzinach, wynalaz­ ców, wyczynowców, sportowców, rekorxMstów itd., ale stalle wzrasta zapotrzebowanie na dobroć, życzliwość ludzką i miłość. Bez niej nie ma życia, nie ma prawdziwego postępu, rozwoju, szczęścia i pokoju. Dlatego Kościół swej nauce ukazuje świiatu i ludziom o „kamien­ nych sercach” , nieczułych sercach, chorych na znieczulicę miłość Bożą objawioną w. Osobie Jezusa Chrystusa: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi...” i nie pragnij niczego innego, jak tylko naszej mi­ łości okazanej czynem w codziennym życiu. Utrwalenie: *— Jak Bóg okazał swoją miłość i dobroć dla ludzi? Przez zesłanie na świat swego Syna Jezusa Chrystusa, który stał się Człowiekiem dla nas ludzi i dla naszego, zbawienia. — Co jest znakiem miłości i dobroci Chrystusa dla ludzi? Jego Boskie S e r c e . — Dlaczego oddajemy cześć Najśw. Sercu Jezusowemu? Bo w tytai Sercu objawiła siię największa miłość Boga ku ludziom. — Jakie znasz rodzaje nabożeństw i modlitwy do Serca Pana Jezusa? Święto Najśw. Serca Jezusowego, miesiąc czerwiec, pierwsze piątki, litanią, pieśni, modlitwy... Zapamiętam: ^ Nabożeństwo do Serca Jezusowego wyraża pełnię miłości Bożej ku ludziom. Oddając cześć Sercu Pana Jecsusa, dziękujemy Mu za łaskę Odkupienia. 106 Postanowię: Moja dobroć dla ludzi będzie wyrazem e wdzięczności za zbawienie i oddaniem czci Sercu Jezusowemu. Pieśń: Serce Twe Jezu miłością goreje.. . Ks. dr Stanisław Turkowski ŚWIADCZYĆ O CHRYSTUSIE W WARUNKACH WAKACYJNYCH O Serce pełne miłości, całą mą ufność pokładam w Tobie, gdyż sam(a) z siebie zdolny(a) jestem do wszystkiego złego, ale spodziewam się wszystkiego po Twojej dobroci. Amen. Na 10 małych paciorkach: Święta Urszulo, proś Boże Serce za nami!
Rozpoczęcie nowenny – środa przed uroczystością Bożego Ciała. Dzień pierwszyŹródło życia i świętości „Jeśli jest ktoś spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije”. Wszyscy pragniemy przybliżyć się do tego Źródła wody żywej. Wszyscy pragniemy pić z Boskiego Serca, które jest źródłem życia i świętości. W Nim został nam dany Duch Święty i stale jest dawany wszystkim, którzy z czcią i miłością przybywają do Chrystusa, do Jego Serca. Nie ma innego miejsca w stworzonym wszechświecie, z którego bierze początek świętość w życiu człowieka, poza tym Sercem, które tak bardzo umiłowało. Świadectwem tego są święci wszystkich czasów. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Matko nasza i Królowo, Ty zawsze byłaś dla nas drogą do Serca Twego Syna. To Serce, włócznią przebite na krzyżu, stało się źródłem życia i świętości dla wszystkich. Przybliżaj do Boskiego Serca osoby, rodziny, środowiska, bo Serce to – „posłuszne aż do śmierci” – jest przebłaganiem za grzechy nasze. Niechaj, o Matko, za Twoim pośrednictwem, Serce naszego Zbawcy nie przestaje być „Królem serc wszystkich i celem ich” – szczególnie Królem i celem Jego służebnic. W. Serce Jezusa, źródło życia i świętości. W. Zmiłuj się nad nami. Dzień drugiŚwiątynia Boga Niezgłębiona jest tajemnica Serca Jezusa, które jest „świątynią Boga” oraz „przybytkiem Najwyższego”. Jest to równocześnie prawdziwy „przybytek Boga z ludźmi”, bo Serce Jezusa ogarnia w swej wewnętrznej świątyni wszystkich ludzi. Wszyscy tam mieszkają, ogarnięci odwieczną miłością. Do wszystkich można skierować – w Sercu Jezusa – słowa Proroka: „Miłością odwieczną umiłowałem cię i dlatego przyciągnąłem cię”. Niech to przyciąganie odwiecznej miłości, która jest w Boskim Sercu Jezusa, dzisiaj udzieli się zwłaszcza nam. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Panie, nasz Boże, ukształtuj nas na wzór Serca Twojego Syna i rozpal Jego miłością, abyśmy upodobnieni do Niego stali się na wieki uczestnikami odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Serce Jezusa, przybytku Najwyższego. W. Zmiłuj się nad nami. Dzień trzeciGorejące ognisko miłości Serce Jezusa ogarnięte jest żywym płomieniem miłości, która nigdy nie wygasa. Jest to miłość do Ojca Przedwiecznego oraz miłość do ludzi. Serce Jezusa – gorejące ognisko miłości. Ognisko płonąc, równocześnie rozświeca mroki nocy i rozgrzewa ciała zziębniętych ludzi. Pragniemy dziś prosić, ażeby na horyzoncie każdej z nas nigdy nie przestało płonąć Serce Jezusa – gorejące ognisko miłości. Aby objawiło nam Miłość, która nigdy nie gaśnie. Aby oświecało mroki doczesnej nocy i rozgrzewało serca. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Duchu Święty Boże, dziękujemy Ci, że Serce Pana naszego uczyniłeś gorejącym ogniskiem miłości ku Ojcu i ku nam wszystkim. Rozpal nasze serca tym ogniem miłości, który Jezus rzucił na ziemię z gorącym pragnieniem, aby zapłonął. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Serce Jezusa, gorejące ognisko Zmiłuj się nad nami. Dzień czwartySprawiedliwości i miłości skarbnica Sprawiedliwość przychodzi do nas przez miłość. Chrystus umiłował nas i samego siebie wydał za nas. I tym właśnie oddaniem, przez miłość potężniejszą od śmierci, nas usprawiedliwił! Każde serce ludzkie wezwane jest do tego, aby tętniło rytmem sprawiedliwości i miłości. Według tego mierzy się prawdziwą godność człowieka. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Wszechmogący Boże, oddajemy cześć Sercu umiłowanego Syna Twojego i wysławiamy wielkie dary Jego miłości; spraw, abyśmy z tego źródła Bożej dobroci otrzymali obfite łaski. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Serce Jezusa, sprawiedliwości i miłości Zmiłuj się nad nami. Dzień piątySerce pełne miłości i dobroci Żywe Serce zmartwychwstałego i uwielbionego Odkupiciela jest pełne miłości i dobroci – nieskończenie i przeobficie pełne! Takie było to Serce już za dni życia ziemskiego. Pełnia miłości wyraża się poprzez dobroć; dobroć tego Serca promieniuje i rozlewa się na wszystkich, a zwłaszcza na cierpiących i ubogich, na wszystkich według ich najprawdziwszych potrzeb i oczekiwań. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Boże, nasz Ojcze, spraw, abyśmy ożywieni miłością Najświętszego Serca Twego Syna, umieli ją świadczyć poprzez dobroć okazywaną naszym potrzebującym braciom i siostrom. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Serce Jezusa, dobroci i miłości Zmiłuj się nad nami. Dzień szóstyBezdenna głębina cnót Serce stanowi o głębi człowieka. Bosko-ludzka głębia Jezusa jest głębią cnót – cnót wszelakich. Jako prawdziwy człowiek Jezus wypowiedział wewnętrzną mowę swojego Serca poprzez cnoty. Ta głębia oznacza szczególny stopień doskonałości każdej z cnót oraz szczególną jej moc. Doskonałość ta oraz moc każdej cnoty płyną z miłości. Im bardziej wszelkie cnoty są zakorzenione w miłości, tym większa jest ich głębia. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Boże Ojcze, spraw, niech Chrystus zamieszka przez wiarę w naszych sercach, abyśmy w miłości zakorzenieni i ugruntowani, zdołali ogarnąć duchem i poznać miłość Chrystusa, przewyższającą wszelką wiedzę, i zostali napełnieni całą Pełnią Boga (por. Ef 3, 17-19). Przez Chrystusa, Pana Serce Jezusa, cnót wszelkich bezdenna Zmiłuj się nad nami. Dzień siódmySerce, w którym sobie Ojciec bardzo upodobał To upodobanie oznacza też miłość. Odwieczne upodobanie Ojca idzie za Synem, który stał się człowiekiem, kiedy podjął mesjańskie posłannictwo wśród świata. Kiedy mówił, że pokarmem Jego jest pełnić wolę Ojca. Kiedy wolę tę ostatecznie wypełnił, stając się posłuszny aż do śmierci krzyżowej. I dlatego też na tym Sercu, na Sercu Jezusa skupiło się upodobanie Ojca. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Boże Ojcze, Jezus Chrystus, nasz Odkupiciel, tak umiłował Twoją wolę, że nazwał ją swoim pokarmem; prosimy, upodobnij serca nasze do Jego Serca, byśmy się tak rozmiłowały w Twojej woli, by także na nas mogło spocząć Twoje upodobanie. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Serce Jezusa, w którym sobie Ojciec bardzo Zmiłuj się nad nami. Dzień ósmyPrzebłaganie za grzechy Serce Zbawiciela ożywia cały Kościół i przyciąga ludzi, którzy otwarli swoje serca na niezgłębione bogactwa tego jedynego Serca, które było starte za nasze grzechy. Czciciele Serca Bożego stają się ludźmi wrażliwego sumienia. A kiedy dane im jest trwale obcować z Sercem naszego Pana i Mistrza, rozbudza się w nich także potrzeba wynagradzania za grzechy świata, za obojętność tylu serc, za swoje własne zaniedbania. O, jakże bardzo potrzebny jest w Kościele ten zastęp serc czuwających, dzięki którym miłość Serca Bożego nie pozostanie osamotniona i nieodwzajemniona. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Boże, Ty w Sercu Twojego Syna, zranionym naszymi grzechami, dajesz nam niewyczerpane skarby miłości; spraw, abyśmy składając Mu hołd naszego oddania, wypełniały również obowiązek godnego zadośćuczynienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. W. Serce Jezusa, przebłaganie za grzechy Zmiłuj się nad nami. Dzień dziewiątySerce ciche i pokorne „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca”. To chyba jeden, jedyny raz tak własnymi słowami odwołał się Pan Jezus do swego Serca. I uwydatnił te dwa rysy: cichość i pokorę. Jakby chciał powiedzieć, że tą tylko drogą chce zdobywać człowieka, że przez cichość i pokorę chce być Królem serc. Cała tajemnica Jego królowania wyraziła się w tych słowach. Cichość i pokora osłaniają niejako całe to „bogactwo” Serca Zbawiciela, o którym pisał św. Paweł do Efezjan. Ale też owe właśnie cichość i pokora najpełniej je odsłaniają. Najbardziej pozwalają nam poznać je i przyjąć. Czynią przedmiotem podziwu; podziwu dla bogactw Chrystusowego Serca. Chwila refleksji. P. Módlmy się. Panie Jezu Chryste, do Twego Najświętszego Serca zwracamy się z pokorą i ufnością, z czcią i nadzieją, z głębokim pragnieniem oddawania Ci czci i głoszenia Twojej chwały. Królu miłości, Książę pokoju, bądź Panem naszych serc. Przezwyciężaj wszelkie potęgi zła i dopuść nas do udziału w zwycięstwie Twego Najświętszego Serca. Niechaj wszystkie nasze słowa i czyny głoszą chwałę Twoją i chwałę Ojca, i Ducha Świętego, Boga Jedynego, wiecznie żywego, Pana naszego na wieki wieków. W. Serce Jezusa, Królu i zjednoczenie serc Zmiłuj się nad nami.
Dobroci - i miłości pełne, Domie Boży - i bramo niebios, Gorejące - ognisko miłości, Cierpliwe - i wielkiego miłosierdzia, Świątynio - Boga.
Posted By Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne Dobroć i miłość to dary, na które nie zasłużyłem i za które nigdy nie zdołam odpłacić. Tylko Bóg jest dobry (por. Mt 20,15), jest samą dobrocią. Więcej: Bóg jest miłością (1 J 4,16). – Nauczycielu dobry! – Nie nazywajcie Mnie dobrym, tylko Bóg jest dobry (por. Mk 10,18). – Ale co ja mam czynić, aby być dobrym człowiekiem? – Zachowuj przykazania (por. Mk 10,19). – Które? – Wszystkie. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem, a swego bliźniego jak siebie samego (Łk 10,27). – Panie, ja to wszystko zachowuję od dziecka. – A chcesz być więcej dobry i mocniej kochać? – Chcę. – To zostaw to wszystko, co masz i chodź za Mną. – Nie dam rady. – To zostań w domu, ale będziesz tylko trochę dobry i będziesz chodził smutny. Ależ jesteś wymagającym i zazdrosnym Bogiem! Kto czyni więcej dobra, musi mieć więcej miłości. Jak to z nią jest? Co to jest miłość, a co to jest kochanie? Pomieszało się to nasze kochanie z grzechem. Jak się kogoś kocha, to trzeba mu dać swoje życie. Młodzi tak sobie mówią przy ślubie: Będę cię kochał, będę uczciwy, nie opuszczę cię aż do śmierci. Patrzę na rodziców. Jak oni kochają swoje dziecko. Dają mu całe swoje życie. Trzeba stracić życie dla innych, aby je ocalić. Bez miłości jestem jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący (1 Kor 13,1). A te cymbałki brzęczące seks nazywają kochaniem. Nie! To się inaczej nazywa. Podejdź pod krzyż, a usłyszysz: Nie ma większej miłości od tej (J 15,13). Mój słodki Pelikanie, Krwią swoją nas ocaliłeś. Umarłeś, abyśmy mogli żyć. Jezu, Twoje Serce jest pełne dobroci i miłości. Author: ks. Józef Zawitkowski bp QFvua.
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/376
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/97
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/356
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/335
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/237
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/117
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/168
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/89
  • z1zjgg8kq4.pages.dev/250

    • serce jezusa dobroci i miłości pełne